










ฉันออกเดินทางก่อนฟ้าสาง หลังจากไม่ได้ทำเช่นนี้มานานมาก
ระยะทางไปกลับ 200 กิโลเมตร
จุดหมายคือ ต้นแปะก๊วยที่หมู่บ้านบังกเยรี
เขาว่าต้นไม้นี้มีอายุมากกว่า 1,300 ปี
เมื่อมองจากตัวเลข มันก+ดูเก่าแก่จริง ๆ
แต่เมื่อยืนอยู่ต่อหน้า มันแผ่รังสีแห่งกาลเวลาออกมาอย่างชัดเจน
ทุกครั้งที่ใบไม้สีทองสั่นไหวตามลม
รู้สึกเหมือนเวลาค่อย ๆ ไหลไปอย่างช้า ๆ
แสงของต้นไม้แทรกซึมเข้ามาลึกในใจของฉัน
เมื่อยืนอยู่หน้าต้นไม้ใหญ่เก่าแก่ต้นนั้น
ชีวิตดูเล+กลงอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
แต่ความเล+กนั้นกลับไม่เลวเลย
มันให้ความรู้สึกสงบแปลก ๆ
หัวใจเบาสบาย ความคิดโปร่งใส
ฉันดีใจจริง ๆ ที่ออกเดินทางแต่เช้า
เพราะในชีวิตนี้ บางครั้งเราก+ต้องเดินทางไกล