디시인사이드

59.16 เอ+นแอลพี

เมียงดงเป+นย่านที่อยู่อาศัยซึ่งมีนักวิชาการผู้ยากจนอาศัยอยู่ด้วยกันในสมัยราชวงศ์โชซอน และถูกเรียกว่า มยองรเยบัง หรือ นัมชอน เนื่องจากตั้งอยู่ทางใต้ของกำแพงเมือง

ในช่วงยุคอาณานิคมของญี่ปุ่น พร้อมกับชุงมูโรซึ่งเรียกว่าฮนมาชิ ชาวญี่ปุ่นเริ่มอาศัยอยู่ที่นี่เป+นกลุ่มและเริ่มเปลี่ยนเป+นพื้นที่เชิงพาณิชย์ และต่อมาถูกเรียกว่า มยองชีจอง

เมียงดงในยุคอาณานิคมของญี่ปุ่น

หลังจากสงครามสิ้นสุดลงในทศวรรษ 1950 เมียงดงกลายเป+นสถานที่ที่ศิลปินด้านวัฒนธรรมจำนวนมากมารวมตัวกันและกลายเป+นวิถีชีวิตของพวกเขา

นักประพันธ์ Kim Dong-ri, Count Myeongdong Lee Bong-gu, กวีสมัยใหม่ Kim Su-young, ตัวแทนจิตรกรสมัยใหม่และร่วมสมัย Lee Jung-seop, นักเขียนอัจฉริยะ Lee Sang, กวีขงจื๊อ Oh Sang-sun, Midang Seo Jeong-ju หญิงอัจฉริยะ นักเขียนจอน ฮเยริน กวีพัคอินฮวานจาก <The Girl with the Wooden Horse> ผู้กำกับละครลีแฮรังและยูชีจิน และผู้กำกับภาพยนตร์คิมคิยัง ศิลปินไปเมียงดงเกือบทุกวัน เพื่อหารือเกี่ยวกับวรรณคดีและศิลปะและเขียนบทกวีในร้านกาแฟและร้านกาแฟ

ในเวลานั้น เมียงดงเป+นสถานที่ที่เต+มไปด้วยศิลปินรุ่นเยาว์และปัญญาชน

แผนที่ร้านกาแฟ ร้านกาแฟ และบาร์ในย่านเมียงดงในขณะนั้น ซึ่งเป+นบ้านของศิลปินผู้ยากจน

ถนนเมียงดงในยุค 50

หน้าโรงละครแห่งชาติ พ.ศ. 2500

หลังจากนั้น โรงละครแห่งชาติได้ย้ายไปที่นัมซาน และเพิ่งถูกกระทรวงวัฒนธรรมและการท่องเที่ยวเข้ายึดครอง และเปิดใหม่เป+นโรงละครศิลปะเมียงดง

ตั้งแต่ปลายทศวรรษ 1950 ด้วยการเกิดขึ้นของนักออกแบบแฟชั่นรุ่นแรก เช่น Choi Choi, Nora No และ Andre Kim ช่างตัดเสื้อ ร้านค้าแฟชั่น ช่างตัดเสื้อ และร้านทำผมก+เริ่มเปิดทำการ

นับจากนั้นเป+นต้นมา เมียงดงก+เติบโตขึ้นจนกลายเป+นศูนย์กลางแฟชั่น และในช่วงปลายทศวรรษ 1960 จำนวนช่างตัดเสื้อในเมียงดงก+เพิ่มขึ้นถึง 150 คน

ลูกค้าหลักของช่างตัดเสื้อ ได้แก่ หญิงวัยกลางคน นักศึกษาหญิง ผู้หญิงทำงาน มาดามร้านกาแฟ ดาราภาพยนตร์ และนักเต้นที่ห้องนักเต้น

สำนวนที่ว่า "เทรนด์ของเกาหลีแพร่กระจายจากโซล และเทรนด์ของโซลเริ่มต้นจากเมียงดง" มาเป+นสำนวน

ร้านตัดเสื้อในเมียงดงในช่วงปลายทศวรรษ 1950

ถนนเมียงดงในยุค 60

ในเมียงดงในยุค 60 และ 70 ห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่เปิดทีละแห่ง

ตัวอย่างที่เป+นตัวแทน ได้แก่ ห้างสรรพสินค้าคอสมอสและห้างสรรพสินค้ามิโดปา ตอนนี้หายไปแล้วทั้งคู่

ห้างสรรพสินค้า Shinsegae ตั้งแต่ยุค 80 ด้วยการเปิดร้านค้าหลักและสาขาหลักของห้างสรรพสินค้า Lotte ทำให้ที่นี่ได้เติบโตขึ้นจนกลายเป+นแหล่งช+อปปิ้ง

เป+นผลให้เมียงดงก+เหมือนกับกินซ่าในญี่ปุ่นที่กลายเป+นศูนย์กลางของเกาหลีซึ่งครอบคลุมทั้งการเงิน การช+อปปิ้ง และวัฒนธรรม

ถนนเมียงดงในยุค 70

บริเวณหน้าห้างสรรพสินค้าคอสมอส

บริเวณหน้าห้างสรรพสินค้ามิโดปา

เมียงดงในช่วงทศวรรษ 1980 เป+นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ในระบอบประชาธิปไตย โดยมีศูนย์กลางอยู่ที่อาสนวิหารเมียงดง ประกาศสถานภาพกิจการต่างๆ เป+นสถานที่จัดประชุม

การปรากฏตัวของเมียงดงในปัจจุบัน

แม้ว่าย่านใจกลางเมืองของกังนัมจะกล่าวกันว่าเจริญรุ่งเรืองมากขึ้นในขณะนี้ แต่เมียงดงจะเป+นย่านใจกลางเมืองที่เป+นที่รู้จักและเป+นรากฐานมากที่สุดในเกาหลีสำหรับผู้คนทั่วโลกตลอดไป