สำนักงานกลางของรัฐบาลเกาหลี
อาคารหลังนี้เป+นอาคารสำนักงานใหญ่ของรัฐบาลญี่ปุ่นแห่งเกาหลี ซึ่งเป+นหน่วยงานธุรการสำหรับการปกครองอาณานิคมของญี่ปุ่นเหนือคาบสมุทรเกาหลีในสมัยอาณานิคมของญี่ปุ่น
ควังฮวามุนถูกย้ายไปยังสถานที่อื่นและแล้วเสร+จในปี 1926 บนที่ตั้งของพระราชวังเคียงบกกุง
อาคารที่ใหญ่เป+นอันดับ 2 ของโลกและเป+นอาคารสมัยใหม่ที่ใหญ่ที่สุดในเอเชีย
หลังการปลดปล่อยได้ใช้เป+นอาคารราชการทั่วไปและอาคารรัฐสภา
สมัยรื้อถอนใช้เป+นพิพิธภัณฑ์ที่ใหญ่ที่สุด
มันถูกรื้อถอนในปี 1995
บ้านพักผู้ว่าราชการโชซอน (อาคารหลักยงซาน)
อาคารหลักของผู้ว่าการรัฐตั้งอยู่บนพื้นที่ของอาคารกระทรวงกลาโหมเก่า (ปัจจุบันคือห้องทำงานของประธานาธิบดี)
ตามข้อมูลของหอจดหมายเหตุแห่งชาติ มันถูกทิ้งร้างเพราะไม่ได้ใช้เพื่อสิ่งอื่นใดนอกจากงานเลี้ยงเบาๆ เนื่องจากอยู่ห่างจากใจกลางเมืองและค่าบำรุงรักษามากเกินไป
มันถูกรื้อถอนในปี 1950
ที่ทำการไปรษณีย์คยองซอง
ที่ทำการไปรษณีย์ปัจจุบันคือที่ทำการไปรษณีย์ การก่อสร้างเริ่มในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2456 และแล้วเสร+จในวันที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2458
อาคารหลังนี้สร้างขึ้นด้วยพื้นที่ทั้งหมด 1,320 พยอง และชั้นใต้ดิน 3 ชั้น เป+นโครงสร้างแบบเรอเนซองส์สมัยศตวรรษที่ 19
ภายนอกเป+นส่วนผสมของอิฐแดงและหินพร้อมหลังคาสีบรอนซ์
มันถูกรื้อถอนในปี 1981
โรงแรมโชซอน เรลเวย์
เป+นโรงแรมของรัฐที่บริหารจัดการโดยตรงโดยสำนักงานการรถไฟภายใต้รัฐบาลญี่ปุ่นแห่งเกาหลี ซึ่งเปิดทำการในปี 1912 ในยุคอาณานิคมของญี่ปุ่น
เป+นทางรถไฟที่เชื่อมต่อจากมกโพในปูซานไปยังเซี่ยงไฮ้ในแมนจูเรียผ่านคยองซอง
บริษัททงยักชอกสิก
บริษัทระดับชาติที่ก่อตั้งในปี 1908 โดยจักรวรรดิญี่ปุ่นเพื่อเวนคืนที่ดินและทรัพยากรของโชซอน และแสวงหาผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ
สันนิษฐานว่าเลียนแบบบริษัทอินเดียตะวันออกของอังกฤษ ซึ่งตั้งอาณานิคมจักรวรรดิโมกุลอิสลามในอินเดียในอดีต
นับตั้งแต่ก่อตั้ง ก+มีส่วนร่วมในการแสวงประโยชน์และแสวงหาประโยชน์ทางเศรษฐกิจของโชซอน
หากคุณดูตัวอักษรจีนเพียงอย่างเดียว มันคือ 'บริษัทที่บุกเบิกและปลูกถ่ายอวัยวะ (คนของตัวเอง)' แต่ไม่ใช่พื้นที่รกร้างใน Muju
สิ่งนี้ไม่สามารถอธิบายได้นอกจากเป+นข้อแก้ตัวในการบุกรุกที่ดินที่เจ้าของเป+นเจ้าของ
ชื่อเต+มคือ 'Dongyang Cheoksik Co., Ltd.' และเรียกสั้น ๆ ว่า 'Dongcheok'
ถูกใช้เป+นอาคารของกระทรวงมหาดไทย ซึ่งปัจจุบันเป+นกระทรวงการบริหารรัฐบาลและกิจการบ้าน แต่ถูกรื้อถอนและมีการสร้างสำนักงานใหญ่ของธนาคารแลกเปลี่ยนเกาหลีแทน

คยองมูแด
ในช่วงยุคอาณานิคมของญี่ปุ่น สถานที่แห่งนี้ถูกใช้เป+นส่วนเสริมของบ้านพักทางการของผู้ว่าการญี่ปุ่น แต่หลังจากการปลดปล่อย ประธานาธิบดีคนแรกซินมัน รี ได้เปลี่ยนชื่อเป+นคยองมูแด
หลังจากนั้น ประธานาธิบดีคนที่สอง ยุน โบซอน ได้เปลี่ยนชื่อเป+นทำเนียบสีน้ำเงิน
หลังจากนั้นก+ถูกใช้เป+นที่ประทับของประธานาธิบดีจนถึงสมัยรัฐบาลโรห์แทวู และถูกสร้างขึ้นใหม่ในรูปแบบปัจจุบันโดยยังคงชื่อไว้
สถานียงซาน
สถานียงซานเป+นสถานีที่ใหญ่ที่สุดในกรุงโซลจนกระทั่งสถานีคยองซอง (สถานีโซล) ถูกสร้างขึ้น
สร้างขึ้นเป+นอาคารไม้สไตล์ตะวันตกหลังสงครามรัสเซีย-ญี่ปุ่น
หลังจากการปลดปล่อย
จะสร้างอาคารคอนกรีตใหม่ที่มีขนาดเล+กกว่ามาก
ห้างสรรพสินค้าฮวาชิน
ห้างสรรพสินค้าที่ใหญ่ที่สุดในคยองซองบูในขณะนั้นสร้างขึ้นในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2480 ยังคงเปิดดำเนินการต่อไปหลังจากการปลดปล่อยและถูกทำลายลงในปี 1987
หอคอยจงโนตั้งอยู่ที่นี่แล้ว
บยอกซูซันจัง ซง ซอกวอน
ซองซอกวอน (松石園) เป+นชื่อของบ้านที่ชอน ซูคยอง อาศัยอยู่ในหุบเขาอกรยูดง ในพื้นที่ซึ่งปัจจุบันคือ 47 โอกินดง, จงโน-กู, โซล และชื่อที่บริเวณโดยรอบเรียกว่า ตั้งแต่กลางปี 1700 ถึงกลางปี 1800 เช่นเดียวกับบ้านของ Yun Deok-young ซึ่งสร้างขึ้นในบริเวณเดียวกัน และยังเป+นชื่อเดิมของ Byeoksusanjang (碧樹山莊)
สำนักงานจังหวัดคยองกี
อาคารสำนักงานประจำจังหวัดถูกใช้ตั้งแต่สมัยคยองซองบูถึงโซล คยองกีโด
มันถูกพังยับเยินและตอนนี้สถานทูตสหรัฐฯก+เข้ามาแทนที่
สถานที่คือเซจงโร